miércoles, 15 de diciembre de 2010

La importancia de la nota

El objetivo de este comentario, es expresar mi opinión respecto a lo que dice un compañero de mi clase en su blog, en concreto en la entrada “¿hasta cuándo seguirán siendo las notas lo más importante para los alumnos?”.
En él se hace referencia a un tal Rafa, este alumno por lo visto solo le interesa sacar la máxima nota sin importarle lo que pueda aprender. Pues bien, este alumno soy yo, y creo recordar que empecé esta carrera con 25 años, una diplomatura y un puesto de trabajo estable, del que tuve que prescindir para poder seguir el ritmo de las clases (presenciales) que me impedían combinar mis estudios y mis ilusiones (realizar la licenciatura en ciencias de la actividad física y el deporte). Ahora os preguntareis porque cuento todo esto; pues nada más y nada menos porque uno de los motivos principales que provocaron que no empezará la licenciatura con 18 años fue una NOTA, sí sí, una NOTA y es que el sistema actual tiene la peculiaridad de que da esta pequeña importancia a las calificaciones. Así que compañero mío, la pregunta que te debes plantear no es ¿hasta cuando seguirán siendo las notas lo más importantes para los alumno?, si no, ¿que alternativas hemos de tomar como futuros profesores para que las notas dejen de acaparar toda la importancia para el alumno?, hasta entonces creo que todos seguiremos otorgándole importancia a ese numerito que aparece en el expediente y en base al cual podrás acceder a otra carrera, a una beca, etc.
Por lo que a mí respecta, claro que la nota es importante, pero mi mentalidad sigue siendo la misma que la del día en que inicié la carrera y no es otra que aprovechar lo que se me ofrece para seguir aprendiendo. Así que, considero inoportuno que en dicho blog se me encasille de alumno interesado y preocupado únicamente por la nota ya que lo estoy del mismo modo que el autor.

14 comentarios:

  1. No creo conveniente contestar creando una entrada en mi blog por lo que te contesto por aquí:

    Lo primero que hacer es felicitarte por tu entrada. Has aportado una reflexión en la que yo no había caído, y que como tú dices, puede que ayude a que la búsqueda de la nota sea lo más importante. El sistema desde que comienza la escolarización se basa en el criterio de logro de ciertas calificaciones con tal de ir pasando de curso, y esto puede que sea uno de los factores que provoquen la búsqueda de la nota por delante de otras cosas. De todas formas no creo que sea el factor principal o único causante de lo que he defendido, ya sabes, ¿qué fue antes el huevo o la gallina?

    Por otro lado, tengo que reconocer que me ha sorprendido tu entrada ya que a pesar de que pensaba que podía recibir críticas, en ninguno de los momentos pensaba que iban a ser de este tipo. En ningún momento he dicho que para ti lo más importante sean las notas. Eso ha sido una generalización que has realizado tú (si quieres relee detenidamente el post). Únicamente he reflejado un hecho que ha ocurrido en clase, y que los demás compañeros han visto. Lo único que tú has sido el que lo ha dicho. Me hubiese dado lo mismo quién hubiese expresado eso ya que posiblemente la mayoría piense igual, asique no te autoculpes de una cosa que como tú mismo acabas de contar no es lo único valioso para ti.
    Lo que me llama la atención es el porqué has creído que te he “encasillado” (vaya palabreja con connotaciones negativas que has utilizado) como un alumno al que le interesan las notas únicamente cuando no he indicado nada parecido, eso solamente lo sabrás tú.

    Pues nada, te pido disculpas al ver la forma en la que has interpretado mis palabras, para nada es mi intención. Lo único que lamento es el tono de rencor que aparece reflejado en la misma al utilizar expresiones como la que anteriormente he señalado, o “un tal Rafa” (he revisado 10 veces mi post buscando dicha expresión y lamento decirte que no la he encontrado). De nuevo te pido disculpas por el malentendido que se ha producido, pero me alegro de que este haya provocado tu valiosa aportación (por si acaso, recalco que no va con ironías, sino que es sincero).

    Un saludo y muchas gracias por tu reflexión.

    ResponderEliminar
  2. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

    ResponderEliminar
  3. Deixant a part la "discusió" ente Sam i teua, he de dir-te que estic amb tu amb alló de buscar sol·lucións per a que la nota no siga tan important... com a futurs docents crec que alguna cosa podrem fer.

    ResponderEliminar
  4. Borrando todas las connotaciones negativas que unos y otros podamos haber sacado de los comentarios anteriores (tanto mío como del otro autor), propongo iniciar un debate en el que cada compañero exponga su posición y sobre todo aporte soluciones, que al fin y al cabo es lo que a todos nos interesa.

    Por otra parte voy a crear una entrada en la que todos los alumnos podamos aportar ideas, si es que surgen, sobre que alternativas podemos tomar como docentes para trasladar la nota a un segundo plano.

    ResponderEliminar
  5. Sin entrar en el debate (por ahora), solo quería hacer dos consideraciones.

    1. Felicitaros por entrar a dialogar en un tema como el de la evaluación, tan importante como controvertido.
    2. Animaros a mantener vuestras discrepancias en el plano de las ideas. O, dicho de otra forma, no transformemos nuestras discrepancias en enfrentamientos personales. Lo contrario, mata el diálogo. Sé que no está pasando, pero lo digo por si acaso... Ambos representáis diferentes formas de pensar (seguramente no tan discrepantes como pueda parecer a primera vista). ¡Pero aún hay más, y aún más discrepantes! Si queréis conocer unas cuántas, os aconsejo que echéis un vistazo a estas dos entradas 8sobre todo la primera):
    http://www.farq.edu.uy/estructura/unidades_de_gestion/uap/matevalaprend/Juan%20Manuel%20Alvarez%20Mendez.pdf

    http://www.innovaef.cat/articles/01/ca/01_02.pdf

    Dicho esto: VIVA LA DISCREPANCIA (cuando está bien argumentada)!

    Nota. Como va dirigido a ambos, publico este comentario en los blogs de Rafa y Samuel.

    ResponderEliminar
  6. Bueno... no sé si le ha pasado a alguien, pero ahora para seguir el debate, no sé si escribir en el blog de Rafa o de Samu, pero bueno...

    Estoy en muchas cosas de acuerdo con Samu, no estaba acostumbrado a ver a la gente quejarse de esa manera (Y no incluiria a Rafa, ya que en clase fue el único que ARGUMENTÓ porque habia puesto F o V, no lo recuerdo).

    No voy a señalar con el dedo a nadie, pero pienso que debemos de ser un poco más exigentes con nosotros mismos i sobretodo consecuentes, quiero decir, si apruebo el profesor ha puesto un buen examen, ese profesor es buenisimo, por otra parte, si suspendemos, el profesor es malisimo y ha "conspirado" contra nosotros.

    (Vease mejor en la foto de pie de blog de Samu la foto de 1969 - 2009) "Antes y Despúes".

    CONSECUENTES Y RESPONSABLES

    Espero haber ayudado en algo, y un saludo a todos!!

    ResponderEliminar
  7. Pienso que hoy por hoy nos interesa mucho la nota porque es lo que nos marca la sociedad actual y la educación que se ha implantado desde hace mucho tiempo, tal vez "no modernizada".
    Por ello conseguimos y consiguen que se hable dia a dia del fracaso educativo actual, tema que apareció también en los comentarios de Jean Paul.
    Desde aquí quiero comentar que entiendo totalmente a Rafa, lo que nos va a decir el "tú si pasas la asignatura y tú no", o mejor dicho, el "aprobado o suspenso" va a ser la nota, y una persona puede estudiar mucho y luego el dia del examen no tener un buen dia y perder la oportunidad de demostrar que verdaderamente sabe. Así también aprovecho para invitaros a mi blog y comentar una imagen que he encontrado por internet de crítica al fracaso educativo.
    http://sergioruiztpcef.blogspot.com/
    Muchas gracias

    ResponderEliminar
  8. Rafa tienes razón en lo que dices sobre que la nota es importante para acceder a un montón de “sitios”, pero pienso que exageras al decir que Samu se refiere a ti en cuanto a lo que pone en su post y en ningún momento se te acusa de nada, únicamente se te nombra por la aportación que hiciste en clase y eso todos lo oímos y vimos. Creo que el examen fue realmente fácil y que incluso sin leerte el libro podrías haber aprobado, porque 7 al menos eran tal cual a las preguntas que propusimos, si luego dudas en otras, pues déjalas en blanco, porque no había nota numérica. Si preguntas a compañeros del castellano, no ha habido ni una queja… por algo será. De todas formas, por mucho que la nota sea importante, no es lo único. Yo prefiero cogerme asignaturas con profesores “duros” y exigentes y sacar un 5, que no cogerme al profesor que apruebas con buena nota sin hacer nada y mucho peor sin haber aprendido nada. Por tanto, ¿es la nota lo único y más importante?

    ResponderEliminar
  9. Estoy de acuerdo en que en el examen era fácil sacar un 5, pero no hablemos de ello en esta entrada, ya que no es el debate que he pretendido iniciar.
    Recuerdo que lo que propongo es aportar ideas, si las hay, para pasar la nota a un segundo plano. Así que olvidemos el libro y que empiece una lluvia de ideas.

    ResponderEliminar
  10. Personalment crec que per a que un professor puga deixar a un costat la nota, deuría coneixer a l'alume i saber 100% com ha evolucionat durant el curs. Açó es impossible a día de hui quan en una classe hiha 20 alumnes (com a mínim) per a un professor... Per tant, una sol·lució podría ser disminuir la densitat d'alumnes per classe i per tant crear més llocs de treball per als professors? Ho deixe en mode de pregunta perque m'agradaria saber la vostra opinió.

    ResponderEliminar
  11. Ana, considere molt interessant eixa alternativa que proposes, però amb això el que aconseguiríem, no seria traslladar la nota a un segon plànol. Amb eixa alternativa d’avaluació, el que es pot millorar es que el professor comprove millor quin es l’aprenentatge real de l’alumne, però l’estímul extrínsec que suposa la nota seguiria mantenint el mateix pes sobre l’alumne. No ho cregueu així?

    ResponderEliminar
  12. Però al menys conseguiríem que els alumnes es centraren en aprendre durant el curs i esforçar-se i no única i exclusivament en la nota. Esta clar que no podem desvincular-nos 100% de "la nota" ja que en aquesta vida tot esta marca per números i valors, toto ho valorem d'una manera o una altra, és una manera de saber si hem o no millorat. El cas jo crec que no es eliminar el sistema de puntuació, és a dir la nota, si no modificar-lo de forma que el que evalúes tinga sentit i no siguen uns coneixements que al día seguent ja no van a estar en el cap de l'alumne...

    ResponderEliminar
  13. Para conocer alternativas, insisto, leed al interesantísimo Alvarez Méndez (http://www.farq.edu.uy/estructura/unidades_de_gestion/uap/matevalaprend/Juan%20Manuel%20Alvarez%20Mendez.pdf
    ) No tiene desperdicio pero, por si es demasiado, os aconsejo sobre todo al final, cuando habla de la importancia de cambiar 'usos' de la evaluación. Cito el último párrafo

    "No podemos hablar de cambios reales eh las formas de evaluar si no variamos las formas en las que se usa la evaluación: de mecanismo de selección a camino de integración; de instrumento de clasificación a ayuda de
    diagnóstico para atender necesidades específicas de referente externo de rendimiento a recurso generado localmente para indagar con profundidad en el proceso contextualizado de la enseñanza y del aprendizaje; de indicar sanciones para los que apenas alcanzan los niveles a equilibrar recursos y aumentar las oportunidades de aprendizaje; de forma de control sobre contenidos transmitidos a acto de conocimiento que estimula para nuevos aprendizajes."

    ResponderEliminar
  14. Víctor, gracias por esta última aportación. Lo he estado ojeando, y como me ha gustado he decidido comprarme el libro, ya que prefiero leermelo entero que un resumen de él.

    Gracias, ya os contaré a todos qué me parece.

    ResponderEliminar